Kronkelpaaie van die Liefde

KRONKELPAAIE VAN DIE LIEFDE


Die kronkelpaaie wat ons lewens skei
Loop diep skeure in my hart

Deur die woude van verandering
En oseane van storms en smart

Dit deurkruis my siel met verlange
En hang aan die flenters van jou plek

Dit los diep versonke gate
In die passie wat ek vir jou het

Ek wil hê dat alles stil raak
Sodat ek in jou arms kan rus

Sodat ons tot die slotsom van emosies
Die warboel in ons harte kan verlus

O kronkelpaaie van die liefde,
Onregverdig, donker, diep

Vergun ons ‘n laaste overture
Tot die einde ons lus en verdriet

liefde,........ ek gaan daaroor nie kommentaar maar wel oor jou werk, die ritme die woord vloei die golwing hier is perfek!

ja die gedig is vir my baie spesiaal, Baie dankie weereens jou kommentaar is vir my goud werd.