Alleen

ALLEEN


Van siele omring in my goue sonkring
Met mense wat lag en die lewe besing
Duisend gesigte in die diep donker kolk
Die lewe van afsondering reg vertolk
Alleen groei my hartseer, Alleen elke dag
in die somber dieptes van elke lang stil nag

Alleen elke stonde van elke lang uur
Hoor my siel saggies sterwe, Alleen lank verduur
Jou hande en voete, gesig en lyf
Kan my nooit vertroos nie, al hou jy my styf
Ek wonder maar tog: is my siel so alleen?
Is daar iemand op ʼn vêr plek, wat my lot sal kan deel?

Alleen in my denke, Alleen elke nag
in die woel en die werskaf van elk besige dag
Alleen in die tyd van die son en maan
Hoor my hart saggies sterwe, Alleen plat geslaan
Van jou liefde verlaat, so voel ek ontneem
soos die son, verteer deur die winter reën

Gesange van mense en kinders alom
Selfs dit laat my in agting verstom
Alleen is my hart sang, Alleen my verstand
Onversadig in doel, liefde en land
Alleen elk strofe op papier geweef
Hoor my lied saggies sterwe, Alleen stom vergeef