Alleen

Jy lê
een ry spore
iewers in 'n
rooi sandpad
waaiende stofwolke
steel jou enigste
metgesel ....
die spore wat
jy trap

woordeloos hang
herinneringe
iewers aan 'n
telefoondraad
stemme iewers
in die bloue lug
kom nooit
weer terug
net n sug

sterrelose hemel
donkermaan
alleen
waar is jou
maat vannaand
wat altyd
in jou staan
voel jy die alleen
waar jy deur
jou wentelbaan
gaan

'...

More Hanlie,

Ek hou verskriklik baie van hierdie werk van jou. Die gebruik van die stofpad, die voetspore wat verdwyn, die Telefoonlyne en die stemme wat wegraak en die hemelruim en die versteekte wentelbaan is vir my pragtig. Ek sou graag nog meer wou gesien het want dit praat sag maar baie diep met my.

Geluk met n treffende beskrywing van alleen wees.

SWERWER

SWERWER wrote:More Hanlie,

Ek hou verskriklik baie van hierdie werk van jou. Die gebruik van die stofpad, die voetspore wat verdwyn, die Telefoonlyne en die stemme wat wegraak en die hemelruim en die versteekte wentelbaan is vir my pragtig. Ek sou graag nog meer wou gesien het want dit praat sag maar baie diep met my.

Geluk met n treffende beskrywing van alleen wees.

SWERWER

Goeie dag "Swerwer"

Baie dankie vir die terugvoering op my vers, ja alleen kan mens baie ver laat draai. Sou kon aan en aan gaan. Maar enige vers het of 'n einde of nie ne? Nou hierdie een kan mens net optel en aangaan. Baie dankie en mooi dag vir jou.
Groete Hanlie