Ek, die Reën en 'n Hartseer Kitaar…

vanaand is dit ek
die reën
en ‘n hartseer kitaar
wat huil oor die snare
‘n geween van woorde
uit ‘n stem
skaars hoorbaar
die reën val in lae
als nat
selfs in my hart
val reën in lae

ek dink terug
aan gelukkiger tye
liefde verleidelik getokkel
op vroliker snare
met ‘n hart wat lag
oorborrel van passie
as ek in jou oë kyk
‘n weerkaatsing van self
hunkering na nabyheid
bevredigend gelukkig
tevrede…

in die donker nag
roep ek na jou
soek jou arms
styf om my vas gehou
die hunker
die smag
soms trane
ek ruik jou nog
en voel jou nog
waar is jy nou
man van my hart
sielsgenoot
hier is ek alleen
ek
die reën
en ‘n hartseer kitaar

kom terug
steek die vuur
hier binne weer aan
‘n vuur van lawa
wat brand
woedend net vir jou
neem die donderweer
die weerlig strale
wat verwoestend
pluk aan kat derm snare
vervang dit met sonskyn

geen wolke meer
geen reën meer
geen traag deuntjie
van ‘n hartseer kitaar
haas jou na my sy
geliefde
voor die golwe my insluk
waar ek “tumble and turn”
tot al wat oor is
‘n helfte
van wat ek was
van wie jy geken het
voor jy weg is
en my agtergelaat
met die huilende toon
van my hartseer kitaar….


30-03-2011