Vandag skryf ek van jou bestaan in die reen druppels wat klou teen my venster raam
En druk saggies my vinger in die son se palet en heg n sonsopkoms aan jou naam
Ek hang jou glimlag op met spykers van verlange soos n skildery teen my kamer muur
En ek kyk na my vinger afdrukke wat vasplak binne die gedagtes van hierdie gebinde uur
Hier verlang ek na jou in tye waar ek dit die minste kan hanteer
Daardie oomblik waar mense kyk na die buitelyne van my seer
Nou lees ek my hart se vraag in n traan wat afloop van n koerant se binne blaai
En sukkel om n woord te vind wat vertel hoe my keuses my voetstappe verraai
Sou ek ooit kon dink dat die afstand my hart vir so n draai kon neem
Het ek jou sonder twyfel gevra of ek meer as net n glimlag kan leen
En druk saggies my vinger in die son se palet en heg n sonsopkoms aan jou naam
Ek hang jou glimlag op met spykers van verlange soos n skildery teen my kamer muur
En ek kyk na my vinger afdrukke wat vasplak binne die gedagtes van hierdie gebinde uur
Hier verlang ek na jou in tye waar ek dit die minste kan hanteer
Daardie oomblik waar mense kyk na die buitelyne van my seer
Nou lees ek my hart se vraag in n traan wat afloop van n koerant se binne blaai
En sukkel om n woord te vind wat vertel hoe my keuses my voetstappe verraai
Sou ek ooit kon dink dat die afstand my hart vir so n draai kon neem
Het ek jou sonder twyfel gevra of ek meer as net n glimlag kan leen
