Blou seer

Sonvingers blaai en spieëldans in yskristal
van my hart se vensters
waar jy staan soos ‘n engel
in my vroegmôre droom

Jou arms wat rus op die kombuis se onderdeur
jou oë wat tiptoon in die wit van 'n winters môre
waar jou hart rus kon vind
‘n oomblik stil kon wees

die wind Vivaldi vier seisoene
in binnekamers van my hart
en ek weet
hierdie oomblik is amper perfek
tog bloei ek van seer

Ek sien jou hande vat -
vat na niks
ek weet
ek weet jy wou so graag vir my gee
die kleine meisiekind wat ek so begeer

en my hart breek weer
nog ‘n keer
as ek jou oë sien
weet jy het jou alles gegee
alles probeer
Vader
hoekom dan nog die bitter seer?

Stil staan ek nou
alleen by die kombuis se onderdeur
die nag is koud
en ek staar
en ek wonder
wat het eintlik gebeur,
hoekom Vader
hoekom al die bitter blou seer?

BennyB
26/06/2011 Barend Booysen

Jinne Ben, hierdie vers sal altyd trane uit my binne wese pers.....Een van jou bestes, omdat jy dit so diep gaan uithaal het ! Hoed af vir hierdie een (weereens) !!

hierdie seer kom in soveel passie oor ek kan die figure in bitter pyn in die onderdeur sien staan!

Elke persoon wat ooit pyn deurgemaak het kan hierdie woorde mee vergeselwig en die pyn voel lewe in elke letter wat jy geskryf het.

Hits home, as I re-read it time and again!

sjoe *sug* ek het geen woorde nie. Shit Benny, net flippen trane

Baie dankie vir die kommentaar! Die een is baie naby aan my hart en sal seker altyd 'n spesiale plek he!

Sjoe ja, baie aangrypende vers.

............ no words...........breathless......