As son verdrink in water

skemer loop kaalvoet oor die water
en kom sit kruisbeen langs my op die
strand, rooi kreefdop in die hand, met
'n sad sad trek om die mond

en die son word oud agter 'n platgetrapte
horison en ek wens ek kon jou deur tyd
se glipgange sleep tot hier, hier neffens
my langs hierdie sad sad skemering

maar jy sou emmers vol van jou sterstof
saam moes bring want melancholie toiing
aan my geblomde linne rok en ek vlok
brok brok teen naderende nag

so asof ek mag, asof ek mag verlang na jou
hier waar 'n sad sad skemerte aan rokspante klou.


© 2011 Almarie Truter

Like dit, veral daai metaforiese eerste strofe. Genoeg beelde en aksie daarin om 'n hele gedig oor te skrywe.

Ag maar dis lekker om jou uiteindelik hier te sien op onse werf ! Groot dankie vir hierdie aller lieflike kommentaar.

Ek is lankal hier Ammie.
As fan member of agv ou Windows kan ek net een keer per besoek kommentaar lewer, daarna kry ek 'n error. So ek het vandag drie keer in-gelog en drie kommentare geskryf. Ek weeg dus baie mooi voordat ek 'n gedig kies om by te skryf...