Die huis van Amanda-Marie

toe al's nog Nederduits
en Gereformeerd was
en mens 'n tollie kon koop
om self te slag;

nog vóór “ 'n Kas is vir klere”
en “'n Pastoor in my kop”;
dekades voor “Toeval”
en 'n leeftyd ná “Vreemde Liefde”,

toe reeds was ek man
in die huis van Amanda-Marie;
toe reeds was dit gesproke en onverbiddelik
- nie in haar huis nie!

in die strate was daar dwelms
- is daar steeds,
ja, dwelms, vigs, hepatitis
en yskoue liefde

genade, God's genade,
ek is mens, ek is man;
al's dieselfde én alles anders,
ja, God's genade wat my ook seën.

© 2011 Rudi Prinsloo[u]

Beste anderkant,

Weereens is dit met n groot mate van opgewondenheid dat ek jou werk oopmaak om te lees... en dit stel glad nie teleur nie!

Dit is waar dat hoe meer dinge verander hoe meer bly hulle dieselfde. Die einigste verskil is dat tye verander en mense se houdings verander.

En daar, as dit nie vir God se genade is/was nie gaan ek en jy en Ammie en...en..

Weereens is die manier hoe jy jou stofes opstel so tussen die oud en die nuwe vir my treffend. Daar is ook vir my spanning tussen A-M, jou as man en " nie in haar huis nie" en ek kan net aflei dat haar huis onverbiddelik konserwatief is/was. Tog is dinge nog dieselde en alles anders en ek kan nie hiervan aflei of dit A-M of die sameleweing is nie. Hopelik alby! :-)

Ek is gek oor die idee dat jy voel dat God jou ook seen. Ek vermoed dat jy, soos alle mense, by uitstek dit verdien en dit waardig is.

Dankie vir "stunning werk". Dit maak my dag! Gebruik ek nou n Engelse woord want dit pas so mooi by wat ek wil se.

SWERWER