Op die sewende dag
het god
( dit was vroegoggend
dit was somer
na ses dae se harde werk
na ses onrustige nagte )
sy hemp afgstroop
en met determinasie
sy loop
oor die plat aarde gekry-
stof het om sy kaalvoete gepluim .
Toe het hy
met job se geduld
in ñ inspirerende
en kreatiewe bui
groot rots
na groot rots
opmekaar begin pak
( hy’t regs voor begin
en stelselmatig terug-gewerk )
en sy sweet het gevloei .
Teen twaalfuur
daardie middag van die sewende dag
seer gebrand
en moedeloos moeg
na ure se swoeg
het hy besluit
om vir ñ uur te rus
oop oë
plat op sy rug
in die skaduwee
van ñ boom gaan lê
tussen die blare-plafon deur
na die wolke gestaar
wat vrolik en speels
allerhande prentjies baar
en ñ hoopvolle-glimlag
het om sy
mondhoeke gesprei.
Presies op die uur
het hy opgestaan
met nuwe vuur
in sy hart
( skouers trots teruggetrek )
vir ñ oomblik
sy oë op na die hemel geslaan
en vinnig teruggestap
na die plek
waar hy sy werk
skuins na dagbreek
begin het .
Toe het hy
met job se geduld
in ñ inspirerende
en kreatiewe bui
groot rots
na groot rots
opmekaar begin pak
( hy’t links voor begin
en stelselmatig terug-gewerk )
en sy sweet het gevloei .
Kort daarna
het sy hande begin bloei
en toe het sy
trane begin val
( en sy sweet
en sy trane
het bymekaar gevloei
en ñ rivier gevorm
van suiwer-skoon helder water )
maar god
het hom onverpoos vermoei .
Later daardie middag
van die sewende dag
skuins voor sononder
( die son het reeds verdwyn
agter die regterkanste sandsteenkranse
wat hy teen twaalfuur voltooi het )
in die koue van die kranse
se skaduwees
het god sy hemp aangetrek
en met ñ trek van pyn
op sy bebaarde-gesig
die laaste sandsteen-rots
met moeite ingeskuif op sy plek
toe met trots
en bewondering teruggestaan
om na sy handewerk te kyk .
Toe het hy
sy bebloede hande
met sy hemp afgevee
vorentoe getree
en moeg
met sy voete
in die water
gaan sit .
Later
toe die volmaan
nuuskierig-geelgoud
eenoog bo die kloof verskyn
en vir god gekreukel uit die rivier loer
het god opgestaan
sy hande
oor die rivier uitgestrek
( god was tevrede
met die plek )
en sy handewerk geseën .
Die kranse
het bo god uitgetoring
stil groots
misterieus in die nag
en die rivier
het nederig
vol van god
se sweet en traan’
voor sy voete verbygevloei .
god het op sy knieë gegaan
ñ bakhand vol koel-water opgeskep
en dit stadig
terug deur sy vingers
laat drup .
“ Ek doop jou Klein Sterkrivier ”
het god gefluister
en toe in die oomblik
van sy dankbare uur
in sy oomblik
van welbehae
“ jy mens sal ses dae
per week swoeg en sweet
maar jy moet weet :
die sewende dag sal jy rus . ”
Toe het god
sy kop moeg neergelê
en die naggeluide
het hom aan die slaap gesus .
( * Mabote River Lodge
20/07/2011 21h59 )
het god
( dit was vroegoggend
dit was somer
na ses dae se harde werk
na ses onrustige nagte )
sy hemp afgstroop
en met determinasie
sy loop
oor die plat aarde gekry-
stof het om sy kaalvoete gepluim .
Toe het hy
met job se geduld
in ñ inspirerende
en kreatiewe bui
groot rots
na groot rots
opmekaar begin pak
( hy’t regs voor begin
en stelselmatig terug-gewerk )
en sy sweet het gevloei .
Teen twaalfuur
daardie middag van die sewende dag
seer gebrand
en moedeloos moeg
na ure se swoeg
het hy besluit
om vir ñ uur te rus
oop oë
plat op sy rug
in die skaduwee
van ñ boom gaan lê
tussen die blare-plafon deur
na die wolke gestaar
wat vrolik en speels
allerhande prentjies baar
en ñ hoopvolle-glimlag
het om sy
mondhoeke gesprei.
Presies op die uur
het hy opgestaan
met nuwe vuur
in sy hart
( skouers trots teruggetrek )
vir ñ oomblik
sy oë op na die hemel geslaan
en vinnig teruggestap
na die plek
waar hy sy werk
skuins na dagbreek
begin het .
Toe het hy
met job se geduld
in ñ inspirerende
en kreatiewe bui
groot rots
na groot rots
opmekaar begin pak
( hy’t links voor begin
en stelselmatig terug-gewerk )
en sy sweet het gevloei .
Kort daarna
het sy hande begin bloei
en toe het sy
trane begin val
( en sy sweet
en sy trane
het bymekaar gevloei
en ñ rivier gevorm
van suiwer-skoon helder water )
maar god
het hom onverpoos vermoei .
Later daardie middag
van die sewende dag
skuins voor sononder
( die son het reeds verdwyn
agter die regterkanste sandsteenkranse
wat hy teen twaalfuur voltooi het )
in die koue van die kranse
se skaduwees
het god sy hemp aangetrek
en met ñ trek van pyn
op sy bebaarde-gesig
die laaste sandsteen-rots
met moeite ingeskuif op sy plek
toe met trots
en bewondering teruggestaan
om na sy handewerk te kyk .
Toe het hy
sy bebloede hande
met sy hemp afgevee
vorentoe getree
en moeg
met sy voete
in die water
gaan sit .
Later
toe die volmaan
nuuskierig-geelgoud
eenoog bo die kloof verskyn
en vir god gekreukel uit die rivier loer
het god opgestaan
sy hande
oor die rivier uitgestrek
( god was tevrede
met die plek )
en sy handewerk geseën .
Die kranse
het bo god uitgetoring
stil groots
misterieus in die nag
en die rivier
het nederig
vol van god
se sweet en traan’
voor sy voete verbygevloei .
god het op sy knieë gegaan
ñ bakhand vol koel-water opgeskep
en dit stadig
terug deur sy vingers
laat drup .
“ Ek doop jou Klein Sterkrivier ”
het god gefluister
en toe in die oomblik
van sy dankbare uur
in sy oomblik
van welbehae
“ jy mens sal ses dae
per week swoeg en sweet
maar jy moet weet :
die sewende dag sal jy rus . ”
Toe het god
sy kop moeg neergelê
en die naggeluide
het hom aan die slaap gesus .
( * Mabote River Lodge
20/07/2011 21h59 )
- Attachments
Mabote Die begin.jpg - Dankie Feetjievrou vir die stunning pic(moeilik om te glo jou 2 megapics selfoon kamera neem sulke fotos..jys n natural)
- You don't have permission to download attachments.
- (24 Kb) Downloaded 0 times
Last edited by Rudi Coetzer on Thu 08 Dec 2011, 6:12 pm; edited 3 times in total
