Gevries

GEVRIES

Waneer die winterkoue
om jou hart sy ysgreep laat
jou laaste asem in sneeuvlokkies verander

en jy voel die dood kom jou haal
besef jy in die lewe nie gewen
maar net gefaal

waneer die doodsengel so oë
in jou siel inbrand
die geraamtes in jou kas
jou ondersteuningshand

die vlees veruil met beenderestof
geen mens besing jou lof
verlore in jouself verlate
dwaal doelloos eensaam strate

van verlowing gebreek
dolk in jou hart gesteek
maak nie saak hoe jy smeek
gedane sake het geen keer

op donker plek stop........
kyk na die nuwe maan
iewers in jou stilte
pink jy 'n hartseer traan

© Barend van Huysen