Die voorsienigheid

Nerfaf swerwer se voete
betoog teen onvoorsienigheid
se opdraand en kronkel
boete neergelê
soos 'n verwerpte minnaar se nydigheid

Hoe lank voor die gelykte omreis,
lafenis gun aan 'n vasbeslote pelgrim
prikkels verban uit wandelpad se gruis
en genadiglik 'n blaaskans glim.

Aanhouer wen sê die les
gee deurgaans jou bes
wat is tog die rede van stry
as jy nie' n einddoel in die hande kry

Ek is moeg en my siel verslaan
met die wete dat ek more weer op sal staan
vergun my vandag die kans om te rus
moenie my wil om te stry en lewe, blus.

Gee skiet, laat staan jou venynigheid
my doel is edel so ook my hardwerkendheid
waarom die sukkelpaadjie en eensaamheid
ek vrees die onvoorspelbaarheid van voorsienigheid.

Gee kans en los die brieke
versterk my moed en verban die pieke
'n gelyke weg met die wind van agter
is nou my beurt verseker!



© 2012 Johan Schoeman

Jip, daardie verslaentheid wat soms soos voetboeie die mens se wandel kelder ....Ek kan die verlatenheid tog die desperate eiening van bestaansreg in hierdie werkstuk aanvoel. Dis heerlik om weer jou jong griffels onder oë te hê en soos altyd is dit vars en uniek aan jou eie styl. Welkom terug my vriend !

Dankie Ammie, dis heerlik om terug te wees. " The road is long with many a winding turn..." :-)