Op die tak in die woud
sit die uil grootoog
en Hoe! Hoe!
om dan stil te raak .
Doodstil .
Om twaalfuur
presies
( soos elke aand )
verskyn die muis
in die bospaadjie
gebukkend
sukkelend
onder sy swaar vrag .
Die uil sprei sy vlerke
en giggel sag
duiweltjies wat dans
in sy groot geel oë
die muis loop en fluit
sy werksak klingel
oor sy skouer
met elke tree –
nagskof wag .
Die uil launch homself
sy vlerke geluidloos gesprei
ʼn skadu in die nag
en sweef tussen
die takke deur
die muis se fluit
verander in ʼn shriek
toe ʼn groot skaduwee
skielik op hom val
hy probeer hardloop
met die groot swaar sak
wat klingel
oor sy moeë skouers .
Pligsgetrou .
Maar dan in
ʼn laaste desperate poging
om van die uil
se uitgestrekte kloue
te ontsnap
gooi die muis die sak
in die pad -
munte rol waggelend
en skeef
die bos in .
Die uil se skerp naels
gryp die muis
ferm en dodelik vas
die muis se oë
vreesbevange
in hulle kas
hy voel hoe die naels
sny deur sy vel
en hoe sy eie warm-bloed
by sy vel uitsypel .
Hy wil vir ʼn oomblik giggel
want hy het nog altyd
die begeerte gehad om te vlieg
en nou vlieg hy !
Die uil gaan sit
weer op sy tak
skeur die muis
se kop af
spoeg dit uit
en begin eet
aan sy sagte lyf .
Die volgende aand vroeg
in die uile se bar
in die verlate waenhuis
op Skuilkrans
sit die uil
en drink ʼn bier .
“ Wat maak jy hier ? ”
vra die eenoog barman
“ jy drink mos nie ! ”
Die uil burp
vat nog ʼn slurp
en bars in trane uit
“ Ek het laasnag
die tandmuis geëet ”
snik hy .
( 21/12/2007 07h34 )
sit die uil grootoog
en Hoe! Hoe!
om dan stil te raak .
Doodstil .
Om twaalfuur
presies
( soos elke aand )
verskyn die muis
in die bospaadjie
gebukkend
sukkelend
onder sy swaar vrag .
Die uil sprei sy vlerke
en giggel sag
duiweltjies wat dans
in sy groot geel oë
die muis loop en fluit
sy werksak klingel
oor sy skouer
met elke tree –
nagskof wag .
Die uil launch homself
sy vlerke geluidloos gesprei
ʼn skadu in die nag
en sweef tussen
die takke deur
die muis se fluit
verander in ʼn shriek
toe ʼn groot skaduwee
skielik op hom val
hy probeer hardloop
met die groot swaar sak
wat klingel
oor sy moeë skouers .
Pligsgetrou .
Maar dan in
ʼn laaste desperate poging
om van die uil
se uitgestrekte kloue
te ontsnap
gooi die muis die sak
in die pad -
munte rol waggelend
en skeef
die bos in .
Die uil se skerp naels
gryp die muis
ferm en dodelik vas
die muis se oë
vreesbevange
in hulle kas
hy voel hoe die naels
sny deur sy vel
en hoe sy eie warm-bloed
by sy vel uitsypel .
Hy wil vir ʼn oomblik giggel
want hy het nog altyd
die begeerte gehad om te vlieg
en nou vlieg hy !
Die uil gaan sit
weer op sy tak
skeur die muis
se kop af
spoeg dit uit
en begin eet
aan sy sagte lyf .
Die volgende aand vroeg
in die uile se bar
in die verlate waenhuis
op Skuilkrans
sit die uil
en drink ʼn bier .
“ Wat maak jy hier ? ”
vra die eenoog barman
“ jy drink mos nie ! ”
Die uil burp
vat nog ʼn slurp
en bars in trane uit
“ Ek het laasnag
die tandmuis geëet ”
snik hy .
( 21/12/2007 07h34 )
