'n Volroom maan

Laasnag het jy vir my
'n bed gemaak onder die maan.
'n Geel mot het geflapper teen
die straatlamp se glas,
jy het meedoënloos vir my
'n bed onder die maan ingepas.

Dit was net ek en jy.
Die maan het gestu tot teen ons enkels
en 'n sagte reën het begin neerdaal
binne my,
net ek en jy en 'n geswelde maan.

Wit het weerkaats teen jou ribbekas
en ek wou stuk stuk my woorde
teen jou lyf inpas
maar jy het geweet van die maan en my.

Jy het my gebaai onder
'n volroom maan.
Jy was (na almal)
die een wat verstaan.



© 2012 Almarie Truter

Beautifull~~ Prag werkie Ammy.

Hi Ammie,

Wat n mens nie alles kan skryf as die liefde jou aanvuur nie! Pragtig, eenvoudig spreek jy teer en sag n rustige aand van stille passie aan. Dis asof rustigheid en n gevoel van tevredenheid (Wholeness) die plek van sterk drang en vurige passie oorgeneem het. Nie dat dit afbreek doen nie, in teendeel dit gee n ander en ryk dimensie aan jou werk en ek hou daarvan. Ek dink die Volroom Maan spreek boekdele hieroor.

Ammie soos altyd is jou werk iets waar ek by gaan stilstaan en veranderd daar uitkom nadat ek dit gelees het.

Bewonderende groete

SWERWER

Dankie Johan en Claira, ek waardeer julle lees en inset soos altyd. Jip, liefde het 'n manier om die rondomtalie storms te stil en plek te maak vir 'n bodemlose diepte vol innerlike vervulling... Ek ervaar dit nou (maar vind dit nog moeilik om te verwoord)...dankie weereens!