Ek het jou lief

Ek het jou lief.

Soos vaag bekende grepe uit ‘n baie ou verhaal.
soos die son wat saans agter die see neerdaal
soos ‘n ridder op sy wit perd gaan ek jou kom haal

oomblikke verlore weggewaai soos ou spore
my gevoel vir jou nog steeds nie verlore
jou hande sag , jou oë wat lag
kan nie meer langer vir jou wag

ken die gevoel wat binne my wel
dink ek aan jou begin my hart swel
jou aanraking laat my binneste bewe
my liefde vir jou gee nuwe lewe

een somersaand ‘n stappie langs die strand
hoe gelukkig is ek met my geliefde aan die hand

© Barend van Huysen

Hierdie is so 'n uitstaande gedig, dat die 2 de reël (wat so te se direk aangehaal is uit die lied '' kinders van die wind'') amper teleurstellend afbreek maak aan die uniekheid en oorspronklikheid van hierdie werkstuk !