Dit was altyd net jy

Dit was altyd net jy

Ek het jou onthou
Tussen gister se roos blare was jy toe gevou,
Die oggend koud skirl en grou,
Maar alles van jou bly ek onthou.

Deur donker dae het ek geloop,
Gesoek gebid, gehoop,
Soos die sonsopkoms het ek jou verwag,
Jou liefde het lewe gegee en weer nuwe krag,

Te gou het jy hier weg gegaan,
Te gou het jy verdwyn in die skadu van die maan.
Waneer ek stil sit en staaren die donker my omvou,
Dis op daai oomblikke wat ek jou die meeste onthou.

© Barend Van Huysen